Ukradzione w sieci

Ukradzione w sieci: 

W moim mieście żył Żyd Jankiel, który był właścicielem piekarni. Przeżył wojnę w obozach koncentracyjnych.
Kiedyś powiedział: "Wiesz, dlaczego dzisiaj żyję? Byłem wtedy dzieckiem, tylko nastolatkiem. Byliśmy w pociągu, w wagonie towarowym, wywiezieni do Auschwitz. Nadeszła noc i w tym wagonie było mroźno, śmiertelnie zimno. Niemcy zostawiali wagony na poboczu torów na noc, czasem na całe dni bez jedzenia i oczywiście bez koców, żebyśmy się mogli ogrzać. Naprzeciwko mnie siedział stary Żyd - ten miły stary Żyd - z mojego rodzinnego miasta, którego rozpoznałem, ale nigdy go nie widziałem w takim stanie. Drżał od stóp do głów i wyglądał okropnie. Więc objąłem go ramionami i zacząłem go masować, aby go rozgrzać. Tarłem jego ręce, nogi, twarz, szyję. Błagałem go, żeby się trzymał. Całą noc; W ten sposób utrzymywałem go w cieple. Byłem zmęczony, sam byłem zziębnięty, miałem zdrętwiałe palce, ale nie przestawałem wcierać ciepła w ciało tego mężczyzny. W ten sposób mijała godzina za godziną. Wreszcie minęła noc, nadszedł poranek i zaczęło świecić słońce. W wagonie zrobiło się trochę cieplej, a ja rozejrzałem się po nim i zobaczyłem kilku innych Żydów. Ku mojemu przerażeniu zobaczyłem tylko zamarznięte ciała i jedyne, co słyszałem, była śmiertelna cisza.
Nikt inny w tym wagonie nie przetrwał nocy - zginęli od mrozu. Przeżyły tylko dwie osoby: starzec i ja... Starzec przeżył, bo ktoś go ogrzał; Ja przeżyłem, bo ogrzewałem kogoś innego..." 

Pozwólcie, że zdradzę wam sekret judaizmu. Kiedy ogrzewasz serca innych ludzi, sam odczuwasz ciepłotę. Kiedy starasz się wspierać, zachęcać i inspirować innych; wtedy znajdujesz wsparcie, zachętę i inspirację również we własnym życiu. To jest, moi przyjaciele, "Judaizm 101".