ŚWIECE SZABASOWE

ŚWIECE SZABASOWE

Każda micwa (dobry uczynek) rozjaśnia świat. Dzięki pewnym micwom światło, które generujemy, można rzeczywiście zobaczyć i docenić. Jedną z takich micw jest zapalanie świec na rozpoczęcie Szabatu; świece nadają delikatną i spokojną atmosferę Świętemu Dniu Odpoczynku.
Tora nakazuje "czcić Szabat i nazywać go radością". Jednym z elementów tej "radości" jest zapalanie świec. Oprócz stworzenia rozjaśnionej i radosnej atmosfery, świece powodują, że nie spędza się wieczoru potykając się w ciemnościach. Tora mówi, że nie wolno rozpalać ognia w Szabat. Dlatego ważne jest zapalić radość przynoszące świece przed zakończeniem dnia. Zapalanie świec szabatowych jest jednym z siedmiu przykazań rabinicznych.
Mistycy wyjaśniają, że Szabat to dzień, który przynosi światło naszemu światu, który tak często wydaje się mroczny i negatywny. Ponadto świece są metaforą Tory i duszy ludzkiej. Świece szabatowe reprezentują światło, które wprowadzamy w świat poprzez studiowanie Tory i przestrzeganie jej nakazów.
Świece zapalane są na cześć Szabatu, Rosz Haszana, Jom Kipur, Sukot, Szmini Aceret (ósmy dzień po Sukot traktowany jako oddzielne święto) /Simchat Tora (zakończenie cyklu czytania Tory, zaraz po Szmini Aceret), Paschy i Szawuot.
Aby mieć pewność, że nie rozpalimy ognia w Szabat, standardową praktyką jest zapalanie świec na 18 minut przed zachodem słońca i rozpoczęciem tego świętego dnia (niektóre wspólnoty robią to nawet wcześniej). W święta, w które wolno zapalać jeden płomień innym płomieniem, który już był zapalony, świece można zapalać nawet po zachodzie słońca, pod warunkiem, że nie zapali się zapałki i nie tworzy się (nowego) płomienia. Kiedy zaraz po święcie następuje Szabat lub inne święto, świece należy zapalić po zapadnięciu zmroku.
Micwa zapalania świec została przyznana właśnie kobietom, które są podporą żydowskiego domu. Jeśli nie ma w domu żadnej kobiety po bat micwie, świece zapala gospodarz domu.
Kiedy tylko młoda dziewczyna zrozumie znaczenie szabatu i będzie mogła wypowiedzieć błogosławieństwo (w wieku około trzech lat), powinna ona zapalić własną świecę szabatową. Niezamężne dziewczyny i samotne kobiety zapalają jedną świecę. Po ślubie kobiety zapalają dwie świece, a niektóre mają zwyczaj zapalania dodatkowo po jednej świecy dla każdego członka najbliższej rodziny. Świece są zapalane w pobliżu stołu lub na stole, gdzie będzie serwowana kolacja szabatowa, by dodać światła i radości Szabatu.
Zwyczajowo przed rozpaleniem świec szabatowych daje się kilka monet na cele charytatywne. Przed modlitwą do Boga i proszeniem Go o spełnienie najgłębszych życzeń, należy okazać życzliwość innym. Po daniu datku zapala się świece. Dziewczynka powinna zapalić swoją świecę przed matką, aby w razie potrzeby mama mogła jej pomóc.
Po zapaleniu świec nie gasi się zapałek. Powinno się je położyć na ognioodporną powierzchnię.
Mały płomień lub para płomieni mogą wydawać się tak małe i słabe. Jaką różnicę mogą one uczynić w mroku świata pogrążonego w ciemności? Odpowiedź brzmi bardzo dużo! Piękno światła polega na tym, że nawet najmniejszy punkt blasku może rozproszyć wiele ciemności.
Mówiąc słowami mędrców: "Świeca dla jednego jest świecą dla wielu".

Polska redakcja Alex Wieseltier

https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/93783/jewish/What-Are-Shabbat-Candles.htm