BRACIA BIELSCY

BRACIA BIELSCY – BOJOWNICY O PRZETRWANIE
"Kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat"

Prawie wszyscy, zainteresowani żydowską walką o przetrwanie w czasie niemieckiej okupacji Polski, słyszeli o braciach Bielskich.
Trzej bracia, Tewje, Izrael i Zus, pochodzący ze wsi niedaleko Nowogródka (obecnie Nowagrudak, Białoruś), byli założycielami żydowskiego oddziału partyzanckiego. W 1941 roku, po wejściu Niemców, którzy zabili ich rodziców i dwóch młodszych braci, bracia Bielscy schronili się w pobliskich lasach, które dobrze znali. W okresie, kiedy tysiące w Żydów w tym regionie było zamykanych w gettach i zabijanych, bracia Bielscy znaleźli schronienie dla tuzina ocalałych krewnych.
Tewje Bielski zadecydował rozszerzyć grupę i przyjąć Żydów z poza rodzinnego kręgu. W ten sposób pod koniec 1942 roku grupa powiększyła się do 100 osób. Na początku 1943 roku ugrupowanie Bielskich liczyło ponad 800 osób, a większość ugrupowania stanowili Żydzi. Obóz partyzancki Bielskich był wielokrotnie przenoszony z powodu wrogiej aktywności oddziałów niemieckie żandarmerii i wojska. W lipcu 1944 roku Armia Czerwona wyzwoliła teren, na którym znajdował się obóz Bielskich. W tym czasie w grupie Bielskich znajdowało się prawie 1200 Żydów.
Działalność partyzancka grupy Bielskich zawiera dużo kontrowersji. Grupa Bielskich nie była jedyną grupą partyzancką na tym obszarze. Grupa była podporządkowana rosyjskiemu dowództwu, a stosunki z oddziałami partyzanckim Armii Krajowej były bardzo złożone.
O samych braciach Bielskich i działalności ich grupy partyzanckiej napisano wiele. A oceny ich działalności wahają się od skrajnie negatywnych do przesadzonych superlatywów.
Faktem jest, że większość ugrupowania Bielskich stanowili ludzie starzy, kobiety i dzieci. A zapewnienie wyżywienia dla tej grupy stanowiło codzienny problem, rozwiązywany przez częste rekwizycje żywności w okolicznych wioskach, dla których ta grupa była jedną z wielu działających na tym obszarze. Okoliczni mieszkańcy nie byli tym zbyt zachwyceni i z radością by się ich obecności pozbyli.
Można powiedzieć, że problem wyżywienia i przeżycia, pomimo niebezpieczeństwa wykrycia obozu i jego likwidacji przez siły niemieckiej żandarmerii i ich popleczników, był dla grupy Bielskich problemem codziennym i najważniejszym.
Walka z niemieckim okupantem, ograniczona ilością ludzi zdolnych do noszenia broni i ilością tej broni, była zależna od istniejącej w danej chwili sytuacji. W większości przypadków, co partyzanci Bielskich mieli robić decydowało rosyjskie dowództwo, którego decyzje często były podejmowane z powodów ideowo-politycznych i niekoniecznie militarnych.
Faktem jest, ze partyzancka grupa Bielskich jest najbardziej znaną grupą żydowskich partyzantów wałczących przeciwko niemieckiemu najeźdźcy. Ale najważniejszym wynikiem jej działania było uratowanie życia setkom Żydów, którzy bez grupy Bielskich skazani byli na zagładę.

Alex Wieseltier