Szukam

SZUKAM

Szukam w ciemności Ciebie,
Choć jesteś bardzo blisko.
Jak ptak szybujący po niebie
Wysoko lub całkiem nisko.

Uśmiechu Twego smak,
W lustrze namalowany,
Opada jak polny ptak
By leczyć moje rany.

Chciałbym bardzo uwierzyć
W Twoje miłosne słowa.
Szczerości Twej zawierzyć.
I zacząć życie od nowa.

Być może przyjdzie czas
W wiatrem podszytym lesie
Gdzie słowa drzemiące w nas
Wiatr na zewnątrz wyniesie.

Te słowa rzucone, ot tak
Wszak mogą zmienić wszystko.
Może ten jeden raz
Odżyje to, co wyschło.

Gdzieś spadnie pod stopy liść.
Liść z naszych serc otuchy.
Przewodnia ukaże się nić.
Uczucia pojawią się duchy.

I zapatrzeni w siebie
Pójdziemy w dal beztrosko.
Dwie dusze, obok siebie,
W lesie pachnącym wiosną.

Alex Wieseltier
2022