SZCZĘŚCIE

SZCZĘŚCIE - Amy Lowell

Szczęście jest dla wybranych uniesieniem.
Dla innych jest bardziej odrętwieniem.
Dnie, to bierna senność,
A najśmielej, gnuśność.
Godziny cichej pustoty,
Bez rozkoszy, bez zgryzoty.
Szczęście to jest wino dla mnie
Musujące nieustannie.
Pełne smaku i ognistej przyjemności.
Zbyt namiętne, by zdać się gnuśności
Lub poza tym mieć innych myśli sto.
Upojona! Beztroska! Właśnie ta więź: to
Znaczy dać duszy możliwość poznania
Kwintesencji życia. Nawet ból doznania
prze do lotnego życia, a potem
Budzi śmiałość, by śmiać się z powrotem.
Zerwanie samo, to smutku części trzy.
Chociaż jutro mamy umrzeć my,
Tracąc każdą myśl oprócz tej zaćmionej;
Rozdartej, triumfalnej i w rozkosz wtopionej.
Szczęście: tak rzadko czujemy je.
Kupiłabym, błagała o nie, lub skradłabym je,
Płaciła monetami, com krwią własną zlała.
Bylebym tego niedościgłego dobra zaznała.

...............................................................

Happiness by Amy Lowell

Happiness, to some, elation;
Is, to others, mere stagnation.
Days of passive somnolence,
At its wildest, indolence.
Hours of empty quietness,
No delight, and no distress.
Happiness to me is wine,
Effervescent, superfine.
Full of tang and fiery pleasure,
Far too hot to leave me leisure
For a single thought beyond it.
Drunk! Forgetful! This the bond: it
Means to give one's soul to gain
Life's quintessence. Even pain
Pricks to livelier living, then
Wakes the nerves to laugh again,
Rapture's self is three parts sorrow.
Although we must die to-morrow,
Losing every thought but this;
Torn, triumphant, drowned in bliss.
Happiness: We rarely feel it.
I would buy it, beg it, steal it,
Pay in coins of dripping blood
For this one transcendent good.