ŚWIĘTO SZAWUOT

ŚWIĘTO SZAWUOT

Wraz z Paschą i Sukot, Szawuot (Święto Tygodni) jest jednym z trzech głównych żydowskich świąt pielgrzymkowych. Wypada dokładnie 49 dni po drugim dniu Paschy, okresie znanym jako Omer i upamiętnia nadanie narodowi żydowskiemu Tory na górze Synaj.
Szawuot to jedyne święto bez ustalonej daty.
Według Biblii Szawuot jest obchodzony siedem tygodni po tym, jak "sierp został po raz pierwszy włożony do stojącego zboża". W praktyce liczenie rozpoczęło się drugiego dnia Paschy. W starożytności, kiedy nowy miesiąc ustalano na podstawie relacji świadków, oznaczało to, że Szawuot mógł przypadać albo piątego z szóstego dnia hebrajskiego miesiąca Siwan. Dziś jest obchodzony szóstego dnia Sivan. A ponieważ Szawuot zaczyna się dopiero po odliczeniu siedmiu tygodni, święto tradycyjnie zaczyna się dopiero wieczorem, w przeciwieństwie do innych świąt żydowskich, które rozpoczynają się o zmierzchu.
Szawuot to wiosenne święto, okres rozkwitu ziemi (w każdym razie na półkuli północnej). Jedna z żydowskich legend opowiada, że wraz z przekazaniem Tory góra Synaj rozkwitła. W starożytności Szawuot był również czasem bikkurim, kiedy żydowscy rolnicy przynosili pierwsze owoce swoich plonów jako ofiarę Bogu w świątyni. Z tego powodu wiele synagog ma zwyczaj dekorowania swoich sanktuariów kwiatami i zielenią. Ale niektórzy rabini czuli się z tym nieswojo, obawiając się, że zbytnio przypomina to tradycje chrześcijańskie, co z kolei doprowadziło do zwyczaju używania wycinanki zwanej szavuosl.
Główny rytuał związany z Shavuot jest znany jako Tikkun Leil Shavuot. W wielu synagogach sesja studyjna kończy się nabożeństwem o wschodzie słońca o świcie.
W Szawuot czyta się w synagodze biblijną Księgę Rut, która opowiada historię Rut, Moabitki, która znana jest z wersetów: "Bo gdziekolwiek pójdziesz, ja pójdę; gdziekolwiek zamieszkacie, Ja zamieszkam; Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg, moim Bogiem". Rut przejście na judaizm miało miejsce mniej więcej w czasach Szawuot, a jej przyjęcie wiary żydowskiej jest postrzegane jako analogia do akceptacji przez Żydów Bożej Tory.
Szawuot to jedyne święto, podczas którego zachęca się do spożywania produktów mlecznych.
Normalne świętowanie w tradycji żydowskiej jest związane z jedzeniem mięsa i ryb, dlatego popularne jest jedzenie wołowiny lub kurczaka w szabat i inne święta żydowskie. Szawuot jest jedynym żydowskim świętem, gdzie je się produkty mleczne, takie jak sernik i bliny.
Szawuot to najmniej obchodzone główne święto żydowskie.
Siedem tygodni po paschalnym sederze, który jest najczęściej przestrzeganym żydowskim świętem, Szawuot jest często zapominany przez mniej religijnych Żydów. Sugerowano ku temu różne powody. Być może dlatego, że w przeciwieństwie do Paschy (z jej sederami i ograniczeniami dietetycznymi), Sukkot (ze zwyczajowym jedzeniem w kuczce przez siedem dni) lub Rosz ha-Szana (z szofarem i tradycjami introspekcji i przebaczenia), Szawuot jest stosunkowo pozbawiony jakichkolwiek specyficznych dramatycznych rytuałów.
W Izraelu Szawuot to święto wody. W wielu miastach grupy ludzi biorą udział w walkach wodnych, rzucając w siebie balonami z wodą lub pryskając przechodniów z pistoletów na wodę. Inni świętują wodę spacerując wzdłuż rzek i strumieni. Początki tej tradycji nie są do końca jasne, ale niektórzy łączą ją z północnoafrykańskimi społecznościami żydowskimi, które Celebracja wody w Szawuot jest podobno związana z porównywaniem Tory do życiodajnych właściwości wody. Poza tym, w Izraelu to początek gorącego sezonu, więc baraszkowanie na dworze z wodą ma sens.
A wam wszystkim, pomimo obecnej sytuacji w Izraelu, życzę "Gut yom tov".

Alex Wieseltier
Maj 2021