SAMOTNY

"Samotny" - Edgar Allan Poe

Nie byłem już od urodzenia
Jak inni - zawsze miałem punkt widzenia
Inny niż wszyscy - me łaknienia
Zawsze były z innego strumienia.
I miał inne źródło, niż u innych ludzi,
Mój smutek - nie mogłem pobudzić
Me serce, by biło w takt z innymi zgodnie.
I wszystko, co kochałem - kochałem samotnie.
Wtedy - w mym dzieciństwie - w poranku samym
Najburzliwszego życia - został wyciosany
Z czeluści wszystkiego, i dobra i zła
Ten sekret, co we mnie ciągle jeszcze trwa,
Ten z potoku lub z fontanny, co pryska, -
Ten z górskiego, czerwonego urwiska, -
Ten ze słońca, co wokół mnie się zmienia
W swoich jesiennych złota odcieniach, -
Z błyskawicy, co przez niebo mknie,
Gdy przelatuje obok mnie,-
I z  grzmotu, co nadejdzie sztormem -
I z chmury, co przybrała formę
(Gdy reszta Nieba w niebieskich jest otoczach)
Demona w moich oczach -

......................................................

"Alone" - By Edgar Allan Poe

From childhood's hour I have not been
As others were-I have not seen
As others saw-I could not bring
My passions from a common spring-
From the same source I have not taken
My sorrow-I could not awaken
My heart to joy at the same tone-
And all I lov'd-I lov'd alone-
Then-in my childhood-in the dawn
Of a most stormy life-was drawn
From ev'ry depth of good and ill
The mystery which binds me still-
From the torrent, or the fountain-
From the red cliff of the mountain-
From the sun that 'round me roll'd
In its autumn tint of gold-
From the lightning in the sky
As it pass'd me flying by-
From the thunder, and the storm-
And the cloud that took the form
(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view-