NICOŚĆ

NICOŚĆ

Nocnymi barwami
Senna mara wraca.
Niemymi zgłoskami
Do nikąd zawraca.

W ciemności znikają
Dłonie wyciągnięte.
Wcale nie poznając
Wartości zaklęte.

A oczy szukają
Gdzie światła replika.
I nic nie poznają,
Bo wszystko zanika.

Ukryte marzenia,
Tkliwe i niezmienne,
Ta szarość zamienia
W chwile bezimienne.

Niebytu przygrywka,
Brak istnienia gości.
Senna pozytywka
Naddartej ciemności.

I może przez chwilę,
To nieznane ja,
Jednostronny bilet
Do nicości ma.

Alex Wieseltier
2022