Emily Dickinson 7

NADZIEJA
Emily Dickinson

"Nadzieja" to rzecz upierzona,
Co w duszy naszej się łączy.
To pieśń słów pozbawiona,
Co nigdy się nie kończy.

Najsłodziej brzmi w wichur nawale;
I straszny sztorm to być musi,
Co w strach wpędzi to ptaszę małe,
Co grzało serca ludzi.

Słyszałem je w krainie lodu,
I na dziwnego morza dnie;
Nigdy jednak, z żadnego powodu,
Nie chciała cząstki mnie.

…………………………………………….

HOPE
By Emily Dickinson

"Hope" is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the words,
And never stops at all,

And sweetest in the Gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.

I 've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.