Reguły nadawania żydowskich imion

REGULY DOTYCZĄCE ŻYDOWSKICH IMION

Według Midraszu Żydzi zostali wykupieni z Egiptu, bo między innymi, nie zmienili imion i zachowali swój język. Rodzice, nadając swojemu dziecku żydowskie imię, dostają przebłysk boskiej inspiracji, bo według tradycji hebrajskie imię każdej osoby jest kanałem, przez którym energia duszy dociera do ciała.
Chłopiec otrzymuje imię po swoim bris (obrzezaniu). Jeśli bris jest opóźniony, imię powinno być nadane zanim ojciec będzie wezwany do czytania Tory. Jednak bardziej powszechnym zwyczajem jest czekanie z nadaniem imienia do bris.
Dziewczynka otrzymuje imię podczas pierwszego czytania Tory po jej urodzeniu. Niektórzy czekają do Szabatu, aby nadać dziecku imię w obecności większej ilości pobratymców. Wśród Sefardyjczyków ceremonia nadania imienia córce nazywa się zeved habat, czyli "przedstawienie córki".
Nadaniu imienia zwykle towarzyszy uczta, aby uczcić wejście duszy w ciało w tym czasie.
Istnieją różne zwyczaje dotyczące tego, kto wybiera imię dla dziecka. W niektórych kręgach ojciec wybiera imię dla pierwszego dziecka, a matka wybiera imię dla drugiego dziecka i na przemian. W innych społecznościach pierwsze imię wybiera matka, drugie imię ojciec itd. W każdym przypadku oboje rodzice muszą uzgodnić imię.
Zwyczajowo nadaje się dzieciom imiona po zmarłych rodzicach.
Aszkenazyjskie zwyczaje zabraniają nadawanie dziecku imienia, które noszą żyjące osoby w rodzinie. Jeśli jednak dziecko zostało już nazwane imieniem żywej osoby, nie należy zmieniać jego imienia, ale to imię nie powinno być używane jako imię główne.
Za to w zwyczaju sefardyjskim zachęca się do nadawania dzieciom imion osób żyjących (a także zmarłych) krewnych. Traktuje to się jako uhonorowanie krewnego.
Wielu chasydów nadaje swoim dzieciom imiona swoich rabinów. Nie należy nadawać dzieciom imienia rabina, jeśli imię to nosił inny krewny, ponieważ niewłaściwe jest łączenie imienia rabina z imieniem osoby o mniejszej świętości.
Rodzeństwo nie powinno nosić tego samego imienia. Jeśli nadano takie samo imię przez pomyłkę drugiemu dziecku, należy mu nadać drugie imię, które będzie używane jako imię główne. Ma to zapobiec efektowi "złego oka".
Niektóre autorytety utrzymują, że jeśli dziecko zmarło młodo, to nie powinno się nadawać tego samego imienia innemu dziecku w tej samej rodzinie.
Zabrania się również nadawania dziecku imienia, które miała rasha, zła osoba, ponieważ "Imię bezbożnych powinno zgnić [i nie będzie pamiętane]". Ponadto noszenie tego samego imienia, co niegodziwiec, może niekorzystnie wpłynąć na charakter dziecka.
Zwyczajowo nie nazywa się dziecka imieniem osoby, która zmarła tragicznie w młodym wieku. Jednak w przypadkach, gdy dana osoba poniosła śmierć męczeńską (np. podczas Holokaustu), nadanie dziecku tego imienia uznaje się za wyróżnienie.
Jeżeli imię dziecka zostało nadane przez inną osobę niż rodzice, rodzice mogą wybrać inne imię, które należy dodać do nadanego imienia.
Jeśli ktoś jest poważnie chory, uważa się za segulah (duchowe zabezpieczenie) nadanie mu dodatkowego imienia, ponieważ to imię przyniesie mu dodatkowy mazel (szczęście). Dodawane imię często oznacza uzdrowienie lub długie życie (np. dla chłopców: Chaim - "życie"; Rafael - imię anioła uzdrowienia; lub Alter - "starszy". Dla dziewcząt: Chaya - "życie " lub Alta - "starsza"). Dodane imię staje się w tym przypadku imieniem głównym.
A oto inne reguły, związane z żydowskimi imionami:
Kiedy jest się wzywanym do czytania Tory, wzywanego nazywa się jego żydowskim imieniem oraz żydowskim imieniem jego ojca. Jeśli matka wzywanego jest Żydówką, ale jego ojciec nie, należy go nazywać imieniem jego dziadka ze strony matki.
Przy modlitwie za kogoś, kto jest chory, używa się jego imię oraz żydowskie imię matki, ponieważ tożsamość żydowska jest ustalana przez matkę.
Modląc się za nie-Żyda, należy wymienić jego imię i imię jego ojca.
Podczas pisania żydowskiego dokumentu prawnego, takiego jak ketuba (umowa małżeńska) lub get (akt rozwodowy), używane jest imię, jakim dana osoba była faktycznie nazywana w ciągu ostatnich trzydziestu dni. Poprawna pisownia imienia jest bardzo istotna i powinna być sprawdzona przez osobę znająca prawo żydowskie.
Mężczyzna nie powinien poślubiać kobiety, której imię jest takie samo jak jego matki, a kobieta nie powinna poślubić mężczyzny, który ma takie samo imię jak jej ojciec.
Jako powód podaje się, że to imię będzie często używane w odniesieniu do współmałżonka i nie będzie traktowane z szacunkiem należnym rodzicowi.
Jeśli ktoś chce poślubić mężczyznę lub kobietę, którzy mają takie samo nazwisko jak rodzice, można dodać dodatkowe imię do imienia przyszłego małżonka lub teścia, tak, aby imiona nie były już identyczne.

Polska redakcja i tłumaczenie Alex Wieseltier

https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/1158837/jewish/The-Laws-of-Jewish-Names.htm