Młodzi Izraelczycy

Dlaczego młodzi Żydzi z Izraela są rasistami w porównaniu do pokolenia wyżu demograficznego, które jest otwarte i akceptuje Arabów?
Maja N, Quora

Pokolenie wyżu demograficznego w Izraelu
Straciło krewnych ze starszego pokolenia w wojnie sześciodniowej.
Straciło przyjaciół w wojnie Jom Kipur.
Dość prawdopodobne, że mówi płynnie po arabsku (około 50% pochodzi z rodzin mówiących po arabsku).
Dorastało, kiedy Izrael podpisał porozumienie pokojowe z Egiptem, zapoczątkowując nową erę nadziei na pokój.
Żyło dorosłym życiem w czasach, kiedy Izraelczycy i Palestyńczycy swobodnie się poruszali (żadnych ograniczeń w podróżowaniu po Izraelu dla Palestyńczyków, a Izraelczycy mogli i odwiedzali miasta palestyńskie).

Pokolenie X w Izraelu
Patrzyło, jak wojna w Libanie przerodziła się w niekończący się bajzel. Straciło przyjaciół. Zniechęcone do pomysłu "wymiany" wrogich reżimów z jednego na drugi.
Oglądało izraelskich żołnierzy walczących z dziećmi uzbrojonymi w kamienie.
Zniechęcone do idei okupacji.
Było świadkiem porozumienia pokojowego z Jordanią. Dorastało w trakcie bezpiecznych podróży do Egiptu.
Niektórzy mówią po arabsku od dziecka, inni nauczyli się arabskiego w szkole.
Dorastało w ekscytujących dniach Oslo, kiedy była nadzieja na pełny pokój.
Widziało, jak Oslo zakończyło się katastrofą.
Widziało protesty Palestyńczyków podczas pierwszej intifady, 1988.
Widziało protest Izraelczyków na rzecz PEACE NOW w 1995.

Pokolenie Millenialistów w Izraelu
Mało prawdopodobne, aby mówiło po arabsku.
Przeważnie za młode, aby naprawdę pamiętać Oslo.
Zdecydowanie za młode, aby pamiętać, kiedy Izraelczycy i Palestyńczycy swobodnie się mieszali.
Nie dorastało z podróżą do krajów arabskich jako realistyczną opcją.
Dorastało z zamachami samobójczymi i atakami rakietowymi (przed Iron Dome), jako codzienną rzeczywistością,
Straciło przyjaciół przez terroryzm – nie jako żołnierzy, ale podczas spaceru ulicą, jazdy autobusem lub picia kawy.
Widziało jak najczarniejsze przewidywania skrajnej prawicy dotyczące życia po Disengagement (wycofaniu się z Gazy) się spełniają.
Widziało wielokrotne nieudane próby rozmów pokojowych.
Było świadkiem krwawych wojen między armiami i grupami terrorystycznymi na całym Bliskim Wschodzie.

Pokolenie Z w Izraelu
Za młode, by pamiętać życie pod ciągłymi zamachami samobójczymi.
Dorastało w świecie, w którym ataki rakietowe były częstą rzeczywistością, ale w świecie Iron Dome, w którym niewiele ataków było śmiercionośnych.
Bardzo mało prawdopodobne, że będzie mówiło po arabsku.
Ma niewiele kontaktów z Palestyńczykami.
Młodzież z okresu Abraham Accords (porozumień Abrahama); dorastającą z podróżą do krajów arabskich, jako bardzo realną opcją.
Za młode, żeby pamiętać nieudane rozmowy pokojowe.
Było świadkiem porażki strategii Izraela w zakresie ograniczania/"ekonomicznego pokoju"

(Uwaga: mam tu na myśli konkretnie Żydów, ponieważ pytanie dotyczyło Żydów, ale część z tego dotyczy również Arabów. Z wyjątkiem Arabów izraelskich mówiących po arabsku (oczywiście) i prawdopodobnie utrzymujących bliskie więzi z Palestyńczykami w Strefie Gazy i/lub na Zachodnim Brzegu)

To zbytnie uproszczenie, by powiedzieć, że pokolenie wyżu demograficznego akceptuje Arabów, podczas gdy młodzi Izraelczycy są rasistami. Jest wielu przedstawicieli pokolenia wyżu demograficznego, którzy są rasistami jak cholera (ekstremiści wzywający do czystek etnicznych Palestyńczyków, tacy jak np. Daniella Weiss, Aryeh Eldad, Orit Strock, to w większości pokolenie wyżu demograficznego).
Ale tutejsi Millenialiści i przedstawiciele generacji Z, podobnie jak gdzie indziej, mają tendencję do bycia bardziej świadomymi takich rzeczy jak nieświadome uprzedzenia i "neutralne" systemy o zróżnicowanym wpływie.
Jednocześnie, jeśli przyjrzymy się temu, jak każde pokolenie dorastało i dojrzewało, pojawiają się tu pewne oczywiste różnice.
Dla pokolenia wyżu demograficznego główną tragedią młodości była wojna między narodami, a rozwiązaniem pokój między narodami. A wniosek był: "Dajmy pokojowi szansę".
Dla pokolenia X główną tragedią młodości były nie do wygrania wojny z lokalnymi grupami terrorystycznymi, a rozwiązaniem jednostronne wycofanie się ze strefy konfliktu. A wniosek był: "Nie wiem, co zadziała, ale okupacja wojskowa na pewno nie".
Dla Millenialistów główną tragedią młodości był terroryzm, który nastąpił po (1) próbach zawarcia pokoju, (2) jednostronnym wycofaniu się ze strefy konfliktu. Rozwiązaniem było porzucenie rozwiązania i skupienie się na obronie. Wniosek: "Nie ma rozwiązania; terroryzm jest faktem życiowym i po prostu trzeba walczyć".
W przypadku pokolenia Z młodość charakteryzowała się coraz większą zdolnością do życia z terroryzmem; jednak ostatnio podejście to skończyło się dramatycznie źle. Wniosek: jeszcze nie wiadomo!
Więc tak, moje pokolenie (pokolenie Millenialistów) jest ogólnie dużo bardziej cyniczne w stosunku do sprawy pokoju i jeszcze bardziej odseparowane od świata arabskiego. Jeśli spojrzycie na to, jak dorastaliśmy, to nie jest to tak zaskakujące.
Jednocześnie powiedziałabym również, że większość pokolenia Millenialistów postrzega rasizm, jako coś złego i stara się go unikać. Chociaż niestety istnieją liczne (i głośne) wyjątki.
Co może ważniejsze, powiedziałabym, że izraelscy Żydzi, którzy są obecnie naprawdę młodzi, to pokolenie Z, które dorastało w zupełnie innej rzeczywistości.
Są być może bardziej odseparowani od świata arabskiego, (choć to się zmienia), ale w pewnym sensie mniej się jego boją. Jest jeszcze za wcześnie, by stwierdzić, jakie będzie ogólne podejście tego pokolenia do konfliktu, ale osobiście widzę powody do nadziei.

Polskie tłumaczenie Alex Wieseltier