DWUSETNA ROCZNICA „ŻYDOWSKIEJ DRAKI” W KOPENHADZE

2019-09-05

DWUSETNA ROCZNICA „ŻYDOWSKIEJ DRAKI” W KOPENHADZE

Na tym Forum dyskutujemy do upadłości przypadki polskiego antysemityzmy. Glosy o takim samym lub większym antysemityzmie w Europie są bardzo sporadyczne. Bo przecież Europa, zwłaszcza Europa Zachodnia, to siedlisko humanizmu i demokracji
No to poczytajcie sobie tłumaczenie artykułu, który ukazał się dzisiaj w jednej z duńskich gazet, w dwusetną rocznicę rozpoczęcia wielomiesięcznego pogromu kopenhaskiego:

„Nienawiść do Żydów żyje, niestety, w najlepsze — także 200 lat po kopenhaskim pogromie Żydów (Jødefejden 1819).
200 lat po tym pogromie Kopenhaga i Europa znów są niebezpiecznym miejscem dla Żydów. .
Dzisiejszego dnia, 200 lat temu, ktoś umieścił plakaty na giełdzie w Kopenhadze. Plakaty wzywały „wszystkich dobrych i chrześcijańskich obywateli” jak jeden mąż do wypędzenia z miasta Żydów, „tej plagi społeczeństwa".
„Żydzi są winni nieszczęściom i przestępstwom w Danii oraz temu, że istnieją zarówno wielcy, jak i mali przestępcy. Wyrzucenie Żydów uszczęśliwi tradycyjną Danię” - stało na plakacie, a inne teksty atakowały Króla (Fryderyka VI) za to, że jest słaby i siedzi w kieszeni Żydów.
Następnego dnia w Amager Placu (Amagertorv) rozpętało się piekło. Żydowskie sklepy zostały rozbite, policja nie była w stanie kontrolować tłumu, a po kilku dniach do akcji musiało wkroczyć wojsko. To nic nie pomogło, a tak zwana „żydowska draka” (jødefejden) trwała przez wiele miesięcy. H.C. Andersen, który przybył do Kopenhagi kilka dni po wybuchu zamieszek, był zachwycony: „W wieczór poprzedzający moje przybycie wybuchła właśnie tak zwana »żydowska draka«, która objęła kilka krajów europejskich; całe miasto było poruszone, wielkie tłumy ludzi na ulicach; mnie ten cały hałas i tumult jednak nie zaskoczył, odpowiadał on bowiem dokładnie poruszeniu które, jak myślałem, zawsze istnieje w Kopenhadze, Mieście mojego Świata — pisał podniecony przybyciem do wielkiego miasta.
Nie lubimy mówić o tym, ponieważ niełatwo jest przyznać, że to muzułmańska imigracja spowodowała, że Europa stała się niebezpieczna dla Żydów.
Tak było wtedy. 200 lat temu. W Kopenhadze było około 2500 Żydów i byli oni w niebezpieczeństwie.
To samo zdarzyło się im znacznie później w czasie (niemieckiej) Okupacji. W tym czasie większość zapomniała już o żydowskich drakach, a nazistowskie zagrożenie Żydów było nowe i obce. Druga Wojna Światowa siedzi głęboko w naszej świadomości i nie bez powodu; bo od dawna określa przeszłość. Ale czasami znaczy ona tyle, że ludzie, w naszym, pozbawionym historii czasie, są skłonni uwierzyć, że nic jej (wojny) nie poprzedziło, ani nic nie po niej nie przyszło. Ale to przyszło. Nienawiść do Żydów jest niestety znacznie starsza niż nazizm.
To nie naziści wymyślili antysemityzm, chociaż to oni wcielili go w system potwornego stopnia. Antysemityzm istniał przed Hitlerem i nie umarł wraz z nim.
Po pierwsze powinno się dzisiaj upamiętnić dwusetną rocznicę żydowskiej draki. To drugie można niestety stwierdzić, przechodząc obok synagogi na Krystalgade w Kopenhadze. Lub obok żydowskiej szkoły. Albo na duńskim meczu piłki nożnej z udziałem Żydów na boisku. Lub, w tym przypadku tak zwanego festiwalu wielorodności, w którym Żydzi proszeni są przez „wielorodnego” burmistrza o schowanie flag, żeby nie sprawiać zbyt otwarcie żydowskiego wrażenia. Antysemityzm żyje w najlepsze, żyje jako stałe zagrożenie na ulicy, ale także w obróconych plecach i przymkniętych oczach, czego doświadcza się u władz a szczególnie u polityków. Milcząco patrzy się na to, że Żydzi są wypędzani na przykład z Malmö. Dowiadujemy się o tym co jakiś czas, słyszymy o napadach na rabina, bombach na synagogę, wandalizmie na cmentarzu żydowskim. W Malmö nikt tak naprawdę się tym nie zajmuje.
A problemy nie ograniczają się do Malmö czy Kopenhagi, wręcz przeciwnie, doświadczamy czegoś podobnego w wielu europejskich miastach, także w Paryżu. Nie lubimy o tym mówić, ponieważ nie tak łatwo jest przyznać, że to muzułmańska imigracja spowodowała, że Europa jest niebezpieczna dla Żydów.
Były burmistrz miasta Ilmar Reepalu uważał, że to nie problem Malmö, ze Żydzi decydują się na emigrację do Izraela. Ale to nieprawda.
Jeśli Żydzi nie mogą żyć w Szwecji, w Danii albo w Europie, to przede wszystkim jest nasz problem. Bo to my zawiedliśmy w niewybaczalnym stopniu. To właśnie dzisiaj, w dwusetną rocznicę rozpoczęcia żydowskiej draki, powinniśmy o tym przypomnieć. Musimy spojrzeć otwartymi oczami na sytuację Żydów, aby coś z tym zrobić.”

Alex Wieseltier - Uredte tanker
Alle rettigheder forbeholdes 2019
Drevet af Webnode Cookies
Lav din egen hjemmeside gratis! Dette websted blev lavet med Webnode. Opret dit eget gratis i dag! Kom i gang